شهید مهدی نامجو را بیشتر بشناسیم

مهدی نامجو باغینی ، فرزند قوام و صغری خراسانی در دهم شهریور سال 1343 در خانواده ای مذهبی در شهر باغین  متولد شد . او سومین فرزند خانواده بود . با گذشت  سه سال از عمر با برکتش  به همراه خانواده از باغین به شهرستان کرمان عزیمت نمود . از همان کودکی با برادرش – شهید حمید نامجو- انس گرفت و تحت تربیت او  تعالیم مذهبی را به خوبی فرا گرفت . دوران کودکی ونوجوانی  مهدی پر شده بود از اعتراضات مردمی علیه شاه ملعون ،  و در حالی دوره تحصیلی راهنمایی را به پایان رسانیدکه انقلاب به اوج خود رسیده بود . با اینکه سن کمی داشت ، دوشادوش برادربزرگترش –شهیدحمیدنامجو- در تظاهرات مردمی علیه رژیم ستم شاهی فعالانه شرکت می کرد تا  اینکه در 24 آذر سال 1357 برادرش به دست دژخیمان رژیم سلطنتی به شهادت رسید و غمی سنگین از دوری برادر بر شانه های او گذاشت . اما  این هجران باعث شد که مهدی در ادامه راه برادر خویش بیش از پیش مصمم باشد و تا به ثمر نشستن شکوفه های انقلاب لحظه ای آسودگی خاطر به خیال خود وارد نکند .
با پیروزی انقلاب اسلامی ، بر خود احساس تکلیف واجب کرد تا ضمن تحصیل در سنگر دانش به سیل خروشان نیروهای مردمی محافظ انقلاب بپیوندد . یک سال بعد از شروع جنگ تحمیلی ، یعنی در تیرماه 1360 با خیل بسیجیان عازم جبهه های نبرد حق علیه باطل در جنوب کشور شد و خود را جزء فدائیان گروه تخریب به عنوان تخریب چی ممتاز در جلو نیروهای رزمنده قرار داد و در عملیاتی  شهادت طلبانه که در کرخه نور برای پاکسازی میدان مین رفته بود ، با انفجار مین به شدت از ناحیه سر ، چشم و دست مورد اصابت ترکش های مین قرار گرفت و به مدت دو سال در لباس جانبازی بستری شد . ایشان با اینکه به شدت مجروح شده بود ، اما دارای روحی بلند و بزرگ مرتبه بود و در بین اطرافیان با نام شهید زنده شناخته می شد تا اینکه در تاریخ 17 شهریور سال 1362 به جمع شهدای همرزمش پیوست . مزار وي در گلزار شهداي كرمان واقع‌ است .

راهش پر رهرو و يادش گرامي باد .

منبع مطلب : کتاب وصیت در آخرین ایستگاه