عبدالله رضایی در روستای استخروئیه از توابع شهر باغین در خانواده ای نسبتاً پر جمعیت متولد شد . پس از پایان دوره ابتدایی در زادگاهش به دلیل نبودن امکانات در مقاطع تحصیلی بالاتر مجبور به ترک تحصیل شد . اما به دلیل علاقه زیاد به طلبگی در سن 13 سالگی وارد حوزة علمیة معصومیه شهرستان کرمان شد . پس از یک سال فراگیری دروس مذهبی در شهرستان کرمان عازم حوزه علمیه کرمانی ها در قم شد . بیش از 8 سال از عمرش را در آنجا سپری کرد .
در حین تحصیلات حوزوی ، توانست تحصیلات کلاسیک خود را نیز تا پایان دوره متوسطه در رشتة ادبیات به پایان برساند .
عبدالله که در جریان مبارزات مردمی علیه رژیم حضوری فعال داشت ، بعد از پیروزی انقلاب اسلامی از استان قم به کرمان بازگشت و در سپاه پاسداران مشغول به خدمت گردید . ابتدا مدتی را در شهرستان بافت و سپس در بم به خدمت مشغول شد و از آنجا مجدداً به کرمان بازگشت و مدتی در جهاد سازندگی به انجام مسئولیت پرداخت . بعد از داشتن مسئولیت های متفاوت ، ریاست انجمن های اسلامی مدارس را برعهده گرفت . سرانجام در ظهر روز شنبه مورخ 04/08/1359 در حال خروج از بخش روابط عمومی خواهران انجمن اسلامی مدارس به دست گروهی از منافقین ترور گردید . در روز چهارشنبه مورخ 7/8/1359 به علت خونریزی شدید در حال تلاوت آیه شریفه (سبحان الذی اسری بعبده لیلاً من المسجد الحرام الی المسجد الاقصی الذی بارکنا حوله لنریه من آیاتنا انه هو السمیع البصیر ؛ )
(منزه است آن کسی که بنده اش را شبی از مسجد الحرام به مسجد الاقصی برد،آن جایی که برکت دادیم پیرامونش را . سیر داد تا آیات خود را به او بنماید که خدا به حقیقت شنوا و بینا است .) به شهادت رسید .
منبع مطلب : کتاب وصیت در آخرین ایستگاه